– «Μπύρες ψηλά»
*κλινγκ*
– «Χαρούμενα… τι λέμε;»
– «Ποιος ξέρει σε αυτή τη φάση… Απλά πιες»
Μια γουλιά, μετά μια ακόμα, μετά περισσότερες. Όπως ο χρόνος, η μπύρα κυλάει εύκολα όταν κάθεσαι. Όταν σηκώνεσαι σε ζαλίζει.
– «Κι εσένα τι σε νοιάζει; Για εσένα ο χρόνος δεν μετράει πια»
– «Σκάσε…»
Μου λείπουν αυτά τα «σκάσε», αν το πιστεύεις…
Ένα πνιχτό γέλιο, λίγο πικρό, λίγο γλυκό.
– «Θες άλλη μία;»
» Αμέ…»
Έτσι μας βρίσκει το πρωί…
mESSED uP mARIONETTE 